De Aberdeen Angus is in de 19e eeuw ontstaan uit Schotse rassen als het Glenvee, de Polled, de gehoornde Aberdeenshire en de Forfarshire. Het oorspronkelijke fokgebied ligt in Oost-Schotland tussen de Noordzeekust en het Hoogland. Het is een sterk ras dat uitstekend bestand is tegen de barre weersomstandigheden in die omgeving.

De oorspronkelijke Aberdeen Angus is klein van stuk en wordt gekenmerkt door korte poten ten opzichte van een normaal lijf. Korte poten zijn steviger, waardoor ze in bergachtig gebied beter uit de voeten kunnen. Gezien van opzij hebben de dieren een typisch rechthoekige vorm met een borstbeen dat duidelijk tussen de voorbenen uitsteekt. Koeien bereiken een schofthoogte van 120 centimeter en wegen zo’n 500 kilo. Stieren worden 10 centimeter groter en kunnen tot 800 kilo wegen.
Vaarzen werpen hun kalf op 27 tot 30 maanden. De tussenkalftijd is 369 dagen. Opvallend zijn de geringe geboortegewichten van de kalveren, waardoor bij de geboorte bijna nooit hulp nodig is.

In 1862, 27 jaar nadat het ras officieel erkend werd, is het ’hoornloos stamboek’ opgericht waarin hoornloos zwart Schots vee kon worden ingeschreven. In 1879 werd het eigenlijke stamboek, de ’Aberdeen Angus Society’ opgericht.